Maud Queadvlieg probeert in haar schilderijen steeds meer verbinding te maken met de wereld onder het wateroppervlak. De ingang van haar atelier vertegenwoordigt de grens naar een andere wereld die vergelijkbaar is met de grens tussen de wereld boven en onder water. Onder water betreed zij een stille wereld waar zij alleen kan zijn met haar gedachten. Op deze manier kan Maud gemakkelijk contact maken met de andere wereld en is zij er steeds meer van bewust dat we deel uitmaken van de natuur, maar een andere taal zijn gaan spreken. Door een verbinding te maken met de natuur onder water en haar vloeiende bewegingen probeert Maud deze taal weer te begrijpen.
Meta Homan ontwerpt lichtobjecten .Organisch ritme van sleepsporen gevangen in strakke, starre vormen. Omsloten in scherp gerande, hoekige silhouetten van de stad ontplooit de natuur. Sleepsporen van schimmels en gebundeld licht, zoeken binnen de beperkte ruimtes naar hun eigen weg. Het licht ontsnapt door de openingen en kieren naar buiten en toont de prachtige kleuren van de sleepsporen van de natuur. In de perfect georganiseerde infrastructuur vormt dit het spoor in de zoektocht naar vrijheid en ruimte.